N04BC05 Прамипексол (Pramipexole)

Қолдану көрсеткіштері

Паркинсон идиопатиялық ауруының симптомдарын емдеуге (монотерапия немесе леводопамен біріктіріп)

    Клинические протоколы:
  1. Болезнь Паркинсона

Қарсы көрсеткіштері

Белсенді затқа, қосымша заттардың қандай да біреуіне аса жоғары сезімталдық
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Қауіпсіздік шаралары

Психикалық бұзылыстары, ауыр жүрек-қантамырлар патологиясы, артериялық гипертензиясы, көру бұзылыстары бар пациенттерде сақтықпен қолдану. Пациенттер мен науқастарды қарайтын адамдар, дофаминергиялық препараттармен емдеумен байланысты аномальды мінез-құлық, мысалы, компульсивтік шамадан тыс тамақтану, көзсіздікке беріліп сауда жасау, гиперсексуалдылық, құмар ойындарға деген патологиялық құштарлық жағдайларының байқалғандығы туралы хабардар етілуі тиіс. Мұндай жағдайларда дозасын төмендету немесе емді біртіндеп тоқтатуды қарастыру. Меланома дамуының жоғары қаупі бар басқа адамдарға қарағанда 2-6 рет жиі. Допаминергиялық емді кенеттен тоқтатуда қатерлі нейролептикалық синдромды болжауға мүмкіндік беретін симптомдар байқалған. Көлік құралын немесе қауіптілігі жоғары механизмдерді басқарудан бас тарту.

Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі

Прамипексол препараты <20% елеусіз дәрежеде плазма ақуыздарымен байланысады және әлсіз білінетін биотрансформация дәрежесі бар. Плазма ақуыздарымен байланысуға ықпал ететін басқа дәрілермен өзара дәрілік әрекеттесу ықтималдығы немесе биотрансформация жолымен шығарылуы төмен. Антихолинергиялық дәрілер негізінен биотрансформациялану арқылы шығарылатындықтан, олармен өзара әрекеттесу ықтималдығы шектеулі, алайда антихолинергиялық дәрілермен өзара әрекеттесуі зерттелмеген.
Селегилин және леводопамен фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі жоқ.
Негізгі (катионды) дәрілердің бүйрек өзекшелері арқылы белсенді сөлінісін тежейтін препараттар.
Циметидин прамипексолмен біріктірілімде соңғысының бүйректік клиренсін 34%-ға төмендетеді. Сондықтан циметидин, амантадин, мексилетин, зидовудин, цисплатин, хинин және прокаинамид сияқты негізгі (катионды) дәрілердің бүйрек өзекшелері арқылы белсенді сөлінісін тежейтін немесе осы жолмен элиминацияланатын препараттар прамипексолмен өзара әрекеттескенде дәрілік заттың біреуінің немесе екеуінің де клиренсінің төмендеуіне әкеледі. Шектен тыс дофаминдік стимуляция белгілерінің (мысалы, дискинезия, қозу немесе елестеулердің пайда болуы) дамуына жол бермеу үшін осы тип дәрілерімен біріктіріп емдегенде дозаны азайту қажет.
Леводопамен біріктірілімі
Прамипексолдың дозасын арттырғанда леводопа дозасын азайту ұсынылады, паркинсонға қарсы басқа дәрілік заттар дозасын тұрақты сақтап тұру қажет.
Аддитивті әсері ықтималдығына орай, прамипексолды басқа тыныштандыратын препараттармен немесе алкогольмен қабылдағанда пациенттер сақ болғаны жөн.
Психозға қарсы дәрілік заттармен бір мезгілде прамипексол қабылдау ұсынылмайд

Бүйрек жеткіліксіздігі

Креатинин клиренсі (КК) 50 мл/мин жоғары болғанда дозасын түзету талап етілмейді. КК - 30-50 мл/мин болғанда емдеуді күнара 0,375 мг дозадан бастайды. Тәуліктік дозаға дейін препарат дозасын арттырмас бұрін, емдік тиімділігін және жағымдылығын бақылау және сақтықпен қолдану. Егер дозаны әрі қарай арттыру қажет болса, тәуліктік дозаны күніне ең жоғары 2,25 мг дейін апталық аралықпен 0,375 мг арттыру керек. КК 30 мл/мин төмен болғанда ұсынылмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Дозасын түзету талап етілмейді. Сақтықпен қолдану.

Жүктілік

Ана үшін күтілетін пайда ұрық үшін ықтимал қауіптен жоғары болған жағдайда қолданылуы мүмкін.

Емізу

Препаратты қолдану қажет болған жағдайда бала емізуді тоқтату.

Жағымсыз әсерлері

Жиі емес
-пневмония
- антидиурездік гормон секрециясының бұзылуы
- мазасыздық, сананың шатасуы, елестеулер, либидоның бұзылуы, гиперфагия, паранойя, мания, - сандырақтау, өрескел мінез-құлық (импульстік бақылау бұзылыстары симптомдарын және компульсивтік мінез-құлықты білдіреді)1, сатып алуға ырықсыз құмарлық, құмар ойындарға патологиялық құштарлық, аса жоғары сексуалдылық, артық тамақ жеуге бейімділік1
- кенеттен ұйықтап кету, естен тану, дискинезия, амнезия, гиперкинезия,
- көрудің нашарлауы (диплопияны, көру өткірлігінің және қабылдау анықтығының төмендеуін қоса)
- жүрек жеткіліксіздігі, артериялық қысымның төмендеуі
- ентігу, ықылық ату
- аса жоғары сезімталдық реакциялары, қышыну, бөртпе
- шеткері ісінулер
- дене салмағының азаюы, тәбеттің төмендеуін қоса, дене салмағының артуы
Жиі
- ұйқысыздық, аномальді түстер көру
- бас ауыруы, бас айналуы, ұйқышылдық
- қажу
- іш қату, құсу
Өте жиі
- жүрек айну
Белгісіз (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
- дофамин агонистін тоқтату синдромы, апатияны, мазасыздықты, депрессияны, қажуды, тершеңдікті және ауыруды қоса







Көрсеткіштері, қолдану тәсілі мен дозалары

Паркинсон ауруы

Таблетканы ішке, ас ішуге қарамай-ақ, сумен ішіп қабылдаған жөн. Тәуліктік дозаны 3 қабылдауға тең етіп бөледі.
Бастапқы емі
Бастапқы тәуліктік 0,375 мг дозаны әрбір 5-7 күн сайын біртіндеп арттырады. Жағымсыз әсерлерін азайту үшін, дозаны ең жоғары емдік әсерге қол жеткізілгенше таңдау қажет
Тәуліктік дозаны әрі қарай арттыру қажет болғанда тәулігіне ең жоғары 4,5 мг дозаға дейін аптасына 0,75 мг қосады. Алайда, 1,5 мг-ден артық дозасында ұйқышылдық симптомдарының туындау жиілігі ұлғаятынын атап өту керек.
Демеуші ем
Жекелей доза 0,375 мг шегінде, ең жоғарысы тәулігіне 4,5 мг дейін болуға тиіс. Паркинсон ауруы үдеген кезде прамипексолдың күніне негізгі 1,5 мг-ден асатын дозалары леводопамен емді азайту көзделетін пациенттер үшін пайдалы болуы мүмкін. Леводопамен біріктірілген емде дозаның арттырылуына қарай, сондай-ақ прамипексолмен демеуші ем кезінде пациенттердің жеке реакциясына қарай леводопа дозасын азайту ұсынылады. Бұл шамадан тыс дофаминергиялық стимуляцияны болдырмау үшін қажет.
Емдеуді тоқтату
Прамипекс препаратын бірнеше күн ішінде біртіндеп тоқтатқан жөн. Емді кенеттен тоқтату нейролептикалық қатерлі синдромның немесе дофамин агонистін тоқтату синдромының дамуына әкеліп соғуы мүмкін.
Прамипекс препаратының қабылданатын дозаларын тәуліктік дозасы 0,75 мг болғанша біртіндеп күніне 0,75 мг азайту керек. Әрі қарай дозаны күніне 0,375 мг азайту керек.

Балаларда қолданылуы

18 жасқа дейінгі балаларға қарсы.