N03AX11 Топирамат¹ (Topiramate)

Қолдану көрсеткіштері

Парциальді немесе жайылған тонико-клоникалық ұстамалардың қосымша терапиясы немесе монотерапиясы, Леннокс-Гасто синдромымен байланысты құрысулар, бас сақинасының алдын алу.

Клинические протоколы:

Қарсы көрсеткіштері

Белсенді затқа немесе қосымша заттың кез келгеніне жоғары сезімталдық, нефроуролитиаз, гиперкальциурия.

Қауіпсіздік шаралары

Жақыннан көргіштік және екіншілік жабық бұрышты глаукомада сақтықпен қолдану керек, себебі көру өткірлігінің жедел төмендеуі және көздің ауыруы, миопия, көздің алдыңғы камерасының тығыздануы, көз алмасының гиперемиясы (қызару), көзішілік қысымның жоғарылауы, мидриаз тудыруы мүмкін. Емдеуден кейін 1 апта өткен соң симптомдар пайда болады, симптомдар байқалған кезде препаратты қабылдауды тоқтату керек. Бүйректе тастардың түзілуінің жоғарылауы және бүйрек түйілуі сияқты симптомдар пайда болады. Нефролитиаз дамуының факторларына анамнезіндегі нефролитиаз (соның ішінде отбасылық), гиперкальциурия, нефролитиаз дамуына әсер ететін препараттармен сәйкес терапия жатады. Аниондардың тапшылығымен байланысты емес гиперхлоремиялық метаболикалық ацидоз пайда болуы мүмкін. Метаболикалық ацидоз пайда болғанда және оның персистирленуі кезінде, дозасын төмендету немесе препаратты қабылдауды тоқтату керек. Жедел порфирия кезінде қабылдауды болдырмау керек. Туа біткен лактаза жеткіліксіздігі, тұқым қуалайтын фруктозаны көтереалмаушылығы, глюкозо/галактозалық мальабсорбциясы бар пациенттерге ұсынылмайды. Суицидтік ойлар мен суицидтік мінез-құлықтың пайда болу қаупі жоғарылайды. Қабылдауды кенеттен доғаруды болдырмау керек. Пероральді эпилепсияға қарсы препараттарды алмастыру кезінде сақ болу керек. Жоғары зейін қою және психомоторлық реакциялар жылдамдығын талап ететін қызмет түрлерімен айналысу ұсынылмайды (автокөлік айдау және механизмдерді басқару).Толық ақпарат алу үшін дәрілік препараттың қолданылуы жөніндегі нұсқаулығына жүгініңіз.

Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі

Фенитоин - қан плазмасында фенитоин концентрациясының жоғарылауы.Карбамазепин, фенитоин - қан плазмасында топирамат концентрациясының төмендеуі.Алкоголь, ОЖЖ басқа депрессанттары - ОЖЖ тежелуінің күшеюі.Пероральді контрацептивтер - эстрогенді препараттар клиренсінің жоғарылауы.Литий препараттары - қан плазмасында литий препараттарының концентрацияларының артуы.Вальпрой қышқылы - гипераммониемиямен гипертермия даму қаупі.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Қарсы көрсетілген.

Бауыр жеткіліксіздігі

Қарсы көрсетілген.

Жүктілік

Қарсы көрсетілген.Қолдануды болдырмау. Сенімді контрацепциямен қамтамасыз ету керек. Бала көтере алатын әйелдер іштегі нәрестеге тератогенді әсер ету қаупінің болуына байланысты, маманнан тиісті кеңес алуы қажет. Егер жүкті әйел препаратты қабылдап жүрсе, ұстамалардың жиілеу қаупіне байланысты емді тоқтатпаған жөн, өйткені бұл іштегі нәресте және анасы үшін қауіпті эпилепсиялық ұстамаларды тудыруы мүмкін. Препаратты ең төменгі тиімді дозада, басқа да құрысуға қарсы дәрілік заттармен бірге қабылдауды болдырмай және мүмкіндігінше, қан плазмасында препарат деңгейін жүйелі түрде бақылау арқылы қабылдаған жөн.

Емізу

Қарсы көрсетілген.Ана сүтіне енеді.

Жағымсыз әсерлері

Жиі: атаксия, зейін концентрациясының бұзылуы, сананың шатасуы, бас айналуы, шаршағыштық, парестезиялар немесе гипестезия, ұйқышылдық, танымдық бұзылыстар, амнезия, ажитация, мазасыздық, агрессивті мінез-құлық, ашушаңдық, эмоционалдық тұрақсыздық, көңіл-күй бұзылыстары, депрессия, іштің ауыруы, анорексия, астения, диплопия, лейкопения, жүрек айнуы, нистагм, ұйқысыздық, психомоторлық тежелу, сөйлеу бұзылуы, дәм сезу өзгеруі, көрудің бұзылуы, салмақ жоғалту, жоғары сезімталдық.Сирек: бүйрек тастарының пайда болу қаупі, әсіресе осыған бейім науқастарда, әсіресе балаларда, гипертермиямен тершеңдіктің төмендеуі, екіншілік жабық бұрышты глаукомамен жедел миопия, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз.

Балаларда қолданылуы

Балаларда қолданудың ерекшеліктері. Препаратты қабылдағанда балаларда тер бөлінудің төмендеуі және дене температурасының артуы байқалады. Препарат метаболикалық ацидоз тудырады. Созылмалы метаболикалық ацидоз өсудің баяулауына алып келуі мүмкін. Эпилепсия монотерапиясы, 6 жастан 18 жасқа дейінгі балалар, бастапқы доза 0,5-1 мг/кг (ең жоғары 25 мг) кешке алғашқы апта аралығында. Кейін дозаны 1 немесе 2 апта аралығында, екі бірдей дозамен енгізілетін, тәулігіне 0,5 немесе 1 мг/кг (ең жоғары 50 мг) дейін арттыру қажет. Дозасы және дозаны титрлеу деңгейі клиникалық нәтижеге байланысты. Әдеттегі доза күніне 100 мг екі рет қабылдауға, жоғары доза күніне 15 мг/кг (ең жоғары 500 мг). Эпилепсияның қосымша терапиясы, 2 жастан 18 жасқа дейінгі балалар, бастапқы доза 1-3 мг/кг (ең жоғары 25 мг) кешке алғашқы апта аралығында. Кейін дозаны 1 немесе 2 апта аралығында тәулігіне 1-3 мг/кг (ең жоғары 50 мг) күніне екі рет қабылдауға арттыру керек. Дозаны сатылы арттырғаннан кейін, 5-9 мг/кг дене салмағына шаққанда күніне 2 рет қабылдау дозасы бекітіледі. Жоғары доза күніне 15 мг/кг (ең жоғары 400 мг). Бас сақинасының алдын алу, 16 жастан 18 жасқа дейінгі балалар, бастапқы доза 25 мг кешке алғашқы апта аралығында, кейін дозаны 1 апта аралығымен тәулігіне 25 мг арттырады, әдеттегі тәуліктік доза күніне 50-100 мг екі рет қабылдаудан тұрады, жоғары доза күніне 200 мг.Назар аударыңыз! Жоғарыда ұсынылған титрлеу схемасын бала нашар көтеретін болса, онда дозаларды арттыру арасында ұзақ интервал пайдаланылуы мүмкін.