L04AD02 Такролимус¹ (Tacrolimus)

Қолдану көрсеткіштері

Бауыр, бүйрек және жүректің аллотрансплантат реципиенттеріндегі трансплантат қабылдамауының алдын алу; басқа иммуносупрессорлық препараттармен емдеуге резистентті аллотрансплантаттың қабылдамауын емдеу.
    Клинические протоколы:
  1. Аллогенная неродственная трансплантация костного мозга
  2. Аллогенная родственная трансплантация костного мозга
  3. Аллогенная трансплантация гемопоэтических стволовых клеток у детей
  4. Гаплоидентичная трансплантация костного мозга
  5. Гаплоидентичная трансплантация гемопоэтических стволовых клеток у детей
  6. Трансплантация сердечно-легочного комплекса
  7. Ведение пациентов после трансплантации сердца у взрослых
  8. Ведение пациентов после трансплантации сердца у детей
  9. Трансплантация легких
  10. Трансплантация сердца
  11. Атопический дерматит у детей
  12. Псориаз
  13. Невирусные гепатиты (аутоиммунный гепатит)
  14. Ведение детей с пересаженной почкой
  15. Криз отторжения почечного трансплантата
  16. Нефротический синдром у детей
  17. Острое отторжение почечного трансплантата у детей
  18. Трансплантация почки
  19. Хроническая трансплантационная нефропатия

Қарсы көрсеткіштері

Такролимуске немесе басқа да макролидтерге жоғары сезімталдық; циклоспоринмен бірге енгізу немесе бұрын циклоспорин қабылдаған пациенттерге қолдану.

Қауіпсіздік шаралары

Артериялық қысымға, ЭКГ, неврологиялық және офтальмологиялық статусқа, ашқарында қандағы глюкоза деңгейіне, электролиттерге (әсіресе калий), қан параметрлеріне, коагуляция көрсеткіштеріне және қан плазмасында ақуыз деңгейлеріне мониторинг жүргізу керек. Диарея көріністері кезінде қандағы такролимус деңгейіне қосымша бақылау жүргізу ұсынылады. Кардиомиопатия дамуы мүмкін (қарыншалар немесе қарыншааралық қалқа гипертрофиясы). Такролимус QT интервалын жоғарылатады, туа біткен QT интервалының ұзаруы синдромы диагнозы бар немесе аталған синдром барына күдікті емделушілерде сақтықпен қолдану керек. Энштейн-Барр (EBV) вирусымен байланысты лимопролиферативті бұзылыстар дамуы мүмкін. Емдеу жүргізу үшін EBV вирусына ПТР қолдану арқылы мұқият бақылау жүргізу керек. Қайтымды артқы энцефалопатия синдромының даму қаупі бар. Бас ауруы, психикалық жағдайының өзгерістері, эпилептикалық ұстамалар және көрудің бұзылыстары пайда болғанда, радиологиялық зерттеу жүргізу керек. Энцефалопатия анықталғанда артериялық қысымды талапқа сай бақылауды қамтамасыз ету және такролимусты енгізуді дереу тоқтату ұсынылады. Шартты патогенді мигроорганизмдермен (бактериялық, зеңдік, вирустық және протозойлық) шақырылатын инфекция даму қаупі бар. Бүйрек қызметінің төмендеуі немесе неврологиялық симптомдары бар пациенттерде аталған инфекцияның даму мүмкіндігі туралы мәселе жан-жақты қарастырылуы тиіс. Терінің қатерлі ісігі даму қаупіне байланысты пациенттерге күн сәулісінің және ультра күлгін жарықтың әсерін шектеу керек. Такролимус визуальді және неврологиялық бұзылыстар тудыруы мүмкін. Мұндай пациенттердің автокөлік жүргізуіне немесе механизмдермен жұмыс істеуіне болмайды.Маңызды! Толық ақпарат алу үшін дәрілік препараттың қолданылуы жөніндегі нұсқаулығына жүгініңіз.

Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі

 CYP3A4 тежегіштері (зеңге қарсы заттар, нифедипин, никардипин, макролидтер,  АИТВ-протеаза тежегіштері, даназол, этинилэстрадиол, омепразол, кальций каналдарының блокаторлары) - қан плазмасында такролимус концентрациясының жоғарылауы. CYP3A4 индукторлары (рифампицин, фенитоин, фенобарбитал,  шайқурай) - қан плазмасында такролимус концентрациясының төмендеуі.   СЕҚҚП, пероральді антикоагулянттар, пероральді диабетке қарсы препараттар - бірге қолданған кезде такролимустың қандағы концентрациясын бақылау аясында осы заттардың  дозасын түзету  қажет. Аминогликозидтер, гираза тежегіштері, ванкомицин - нефроуыттылығы және нейроуыттылығының артуы. Калий препараттары,  калий сақтаушы  диуретиктер - гиперкалиемия дамуы. 

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек қызметін бақылау қажет: қан сарысуындағы креатинин концентрациясын, креатинин клиренсін, диурез деңгейін.

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр қызметін бақылау керек. Ауыр сатысында препараттың төмен деңгейін ұстап түру үшін дозасын төмендету мүмкін.

Жүктілік

Қарсы көрсетілген, алынатын пайда ұрық үшін ықтимал қауіпті ақтайтын жағдайларды қоспағанда.

Емізу

Қарсы көрсетілген.

Жағымсыз әсерлері

Өте жиі: артериялық гипертензия, жүрек айнуы және/немесе құсу, диарея, гипергликемиялық жағдай, гиперкалиемия, тремор, бас ауруы, ұйқысыздық.Жиі: тахикардия, анемия, лейкопения, тромбоцитопения, асқазан-ішек жолының қабынуы, асқазан-ішек жолдарының жаралары мен перфорациясы, асцит, диспепсия, іш қатуы, метеоризм, іштің кебуі және керу сезімі, қан кету, тромбоэмболиялық және ишемиялық көріністер, ісіну, дене салмағының өзгеруі, гипокалемия, гиперурикемия, анорексия, басқа электролиттік бұзылыстар, артралгия, құрысулар, алопеция, безеу, жоғары тершеңдік, үрей белгілері, сананың шатасуы және бағдардың бұзылуы, депрессия, көңіл-күй бұзылулары және бұзылыстары, бас айналу, психикалық бұзылулар, бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек өзекшелерінің некрозы, токсикалық нефропатия,  зәр шығару жолдарының бұзылуы, көру бұзылыстары, фотофобия, құлақ шуылы, бауыр ферменттері деңгейінің және бауыр функциясының қалыптан тыс ауытқулары, холестаз және сарғаю,Жиі емес: аритмия, жүректің тоқтауы, жүрек жеткіліксіздігі, кардиомиопатия, жүректің жиі қағуы, дегидратация, гипогликемия, кома, ми қан айналымының бұзылысы, салдану, парестезия, энцефалопатия, амнезия, сөйлеу мен тілдің қалыптан ауытқуы, тұмау тәрізді ауру, дерматит, фотосезімталдық, ентігу, паренхималық өкпе бұзылыстары, плеврит, катаракта, дисменорея, тыныс алу жеткіліксіздігі, ішектің паралитикалық бітелуі, перитонит, жедел және созылмалы панкреатит, гастроэзофагеальды рефлюксті ауру.Сирек: перикардит, улы эпидермальды некролиз (Лайелл синдромы), гирсутизм, соқырлық, жедел респираторлық дистресс-синдромы, ҚАЭС, Стивенс-Джонсон синдромы, миастения, есту бұзылысы, өт жолының тарылуы, қатерлі емес және қатерлі ісіктердің дамуы, сонымен ішінде, терінің қатерлі ісігі мен лимфопролиферативті ауруларымен бірлескен Эпштейн-Барр вирусының дамуы (EBV), инфекциялық аурулардың (вирустық, бактериялық, зеңді, протозойлы) даму қаупі, геморрагиялық цистит, тромбоздық тромбоцитопениялық пурпура, агранулоцитоз, гемолитикалық анемия, қызыл жасушалы аплазия.

Балаларда қолданылуы

Бауыр трансплантациясы.  Күніне 0.30 мг/кг тең бастапқы пероральді  дозаны, екіге бөлінген дозамен енгізеді  (мысалы, таңертең және кешке). Егер пациенттің клиникалық жағдайы дозаны пероральді енгізуге келмесе, онда емдеуді препаратты көктамырға тәулігіне  0.05 мг/кг дозада үздіксіз 24 сағаттық инфузия түрінде енгізуден бастайды. Бүйрек трансплантациясы.  Күніне 0.30 мг/кг тең бастапқы пероральді  дозаны, екіге бөлінген дозамен енгізеді  (мысалы, таңертең және кешке). Егер пациенттің клиникалық жағдайы дозаны пероральді енгізуге келмесе, онда емдеуді препаратты көктамырға тәулігіне  0.075-0.100 мг/кг дозада үздіксіз 24 сағаттық инфузия түрінде енгізуден бастайды.  Жүрек трансплантациясы.  Антидене индукциялары болғанда да, болмаған кезде де қолданылады. Егер антидене индукциясы болмаған кезде көктамырға енгізуді бастағанда, онда ұсынылған бастапқы доза күніне 0.03-0.05 мг/к құрайды, және үздіксіз 24 сағаттық инфузия түрінде енгізіледі; бұл ретте жаңа алынған қанда такролимустың мақсатты концентрациясы 15-25 мг/мл құрайды. Пациенттерді олардың клиникалық жағдайларына байланысты мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральді енгізуге ауыстыру керек. Пероральді терапия  күніне 0.30 мг/кг дозадан басталуы керек, және алғашқы пероральді доза көктамырлық терапия тоқтатылғаннан соң 8-12 сағаттан кейін енгізілуі тиіс. Егер антидене индукциясы кезінде енгізуді пероральді бастаса, онда ұсынылған бастапқы доза күніне 0.10-0.30 мг/кг құрайды, және екіге бөлінген дозамен енгізіледі  (мысалы, таңертең және кешке).