L01XE16 Кризотиниб (Сrizotinib)

Кризотинибке немесе қосымша заттарының кез келгеніне асқын сезімталдық.

Дәрілік препараттан туындаған, өліммен аяқталған жағдайларды қоса,  гепатоуыттылық жағдайлары бар. Кризотинибті қабылдайтын пациенттердегі  клиникалық зерттеулерде QT аралығының ұзаруы байқалды, ол қарыншалық тахиаритмия қаупінің жоғарылауына (мысалы, полиморфты қарыншалық «пируэт» (torsades de pointes)) типтік тахикардия) немесе кенеттен өлімге әкелуі мүмкін. Кризотинибпен емдеудің пайдасы мен әлеуетті қаупін емді бастар алдында анамнезінде QT аралығының ұзаруына бейімділікпен  брадикардиясы бар пациенттерде, бір мезгілде аритмияға қарсы препараттарды немесе QT аралығын ұзартуға белгілі қабілетімен басқа дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттерде және жүрек ауруымен, брадикардиямен және (немесе) электролиттік алмасудың бұзылуы бар пациенттерде ескеру керек. Препаратты қабылдаған пациенттерде симптоматикалық брадикардия (естен тану, бас айналуы және гипотензия секілді) дамуы мүмкін.Толық ақпарат алу үшін дәрілік препараттың қолданылуы жөніндегі нұсқаулығына жүгініңіз.

CYP3A күшті тежегіштері (кетоконазол, итраконазол, вориконазол; атазанавир, индинавир, нелфинавир, ритонавир, саквинавир; кларитромицин, телитромицин және тролеандомицин) - қан плазмасында концентрациялары артады.CYP3A күшті тежегіштері (карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, рифабутин, рифампицин) - плазмада кризотиниб концентрациясын төмендетуі мүмкін.Протонды помпа тежегіштері, H2 - блокаторлары немесе антацидтер - асқазан pH жоғарылатады.CYP3A субстраттары (альфентанил, цизаприд, циклоспорин, қастауыш алкалоидтарының туындылары, фентанил, пимозид, хинидин, сиролимус және такролимус) - плазма концентрациясы кризотиниб әсерімен өзгеруі мүмкін.CYP2B6 ферменттері - плазмадағы концентрациясын арттыруы мүмкін.UGT1A1 ферменттері (ралтегравир және иринотекан) немесе UGT2B7 ферменттері (морфин мен налоксон) - метаболизденетін қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.P - gp субстраттары (дигоксин, дабигатран, колхицин, правастатин), OCT1 және OCT2 ақуыздарының тежегіштері (метформин мен прокаинамид)- емдік әсері мен жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе қан плазмасындағы  концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.Маңызды! Мұнда дәрілік өзара әрекеттесулердің қысқаша сипаттамасы берілген. Толық ақпарат алу үшін дәрілік препараттың қолданылуы жөніндегі нұсқаулығына жүгініңіз.

Сақтықпен қолдану. Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар, перитонеальді диализ немесе гемодиализді қажет етпейтін пациенттерде препараттың дозасын түзету керек.

Қарсы көрсетілген.

Қарсы көрсетілген. Препаратты егер тек ананың клиникалық жай - күйімен байланысты емдеу талап етілмесе жүкті әйелдерде қолдануға болмайды.

Сақтықпен қолдану. Сәбиге зор қауіп төнуіне орай, әйелдерге емделу кезінде бала емізуді тоқтатуға кеңес беру керек.

Өте жиі: нейтропения, анемия, лейкопения, тәбеттің төмендеуі, нейропатия, дисгевзия, бас айналуы, брадикардия, көрудің бұзылуы, құсу, жүрек айнуы, диарея, іш қату, іштің ауыруы, қатты қажу, ісіну, трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы.Жиі: гипофосфатемия, жүрек жеткіліксіздігі, ЭКГ - дағы QT аралығының ұзаруы, естен тану, өкпенің интерстициальді ауруы, диспепсия, эзофагит, бүйрек кистасы, қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, қандағы тестостерон деңгейінің төмендеуі.Жиі емес: бауыр жеткіліксіздігі, асқазан - ішек жолының тесілуі, бүйректің жедел жеткіліксіздігі, бүйрек жеткіліксіздігі.Маңызды! Мұнда жанама әсерлердің қысқаша сипаттамасы берілген. Толық ақпарат алу үшін дәрілік препараттың қолданылуы жөніндегі нұсқаулығына жүгініңіз.

18 жасқа дейінгі балаларға қарсы көрсетілген, тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған.