C09DA01 Лозартан диуретиктермен біріктірілген (Losartan and diuretics)
Қолдану көрсеткіштері
| Қан қысымы Лозартан немесе гидрохлоротиазид монотерапиясымен жеткіліксіз бақыланатын науқастарда маңызды артериялық гипертензияны емдеу |
-
Клинические протоколы:
- Артериальная гипертензия
Қарсы көрсеткіштері
| - белсенді заттарға немесе кез келген қосалқы заттарға жоғары сезімталдық - ауыр артериялық гипотензия, гиповолемия - терапияға төзімді гипокалиемия немесе гиперкальциемия - бауырдың ауыр жеткіліксіздігі, холестаз және өт жолдарының бітелуі - отқа төзімді гипонатриемия - симптоматикалық гиперурикемия / подагра - жүктілік және лактация кезеңі - ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (КК < 30 мл/мин) - анурия - 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер − қант диабеті немесе бүйрек қызметі бұзылған пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде емдеу (ШФЖ <60 мл/мин /1,73 м2) |
Қауіпсіздік шаралары
| Ангиоэдема Ангиоэдема тарихы бар науқастар (беттің, еріннің, тамақтың және/немесе тілдің ісінуі) дәрігердің мұқият бақылауында болуы керек. Гипотензия және айналымдағы қан көлемінің төмендеуі Симптоматикалық гипотензия, әсіресе бірінші дозадан кейін, диуретиктермен қарқынды терапияны қолдану, тұзды тұтынудың диеталық шектелуі, диарея немесе құсу салдарынан айналымдағы қан көлемінің төмендеуі және/немесе натрий тапшылығы бар науқастарда пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайлар Лозартан/ гидрохлоротиазидпен емдеуді бастамас бұрын түзетуді қажет етеді. Электролиттік теңгерімсіздік Электролиттік теңгерімсіздік бүйрек функциясы бұзылған науқастарда жиі байқалады (қант диабеті бар немесе онсыз), мұны ескеру қажет. Сондықтан қан плазмасындағы калий концентрациясын және креатинин клиренсінің (КК) көрсеткіштерін үнемі бақылау керек, әсіресе жүрек жеткіліксіздігі және КК 30-50 мл/мин. Құрамында калий бар калий сақтайтын диуретиктерді, калий қоспаларын және тұзды алмастырғыштарды немесе сарысудағы калий деңгейін жоғарылататын басқа препараттарды (мысалы, құрамында триметоприм бар препараттар) Лозартан/гидрохлоротиазидпен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Бүйрек трансплантациясы Бүйрек трансплантациясынан өткен пациенттерде препаратты қолдану қауіпсіздігіне қатысты тәжірибе жоқ. Бастапқы гиперальдостеронизм Бастапқы гиперальдостеронизмі бар емделушілерде, әдетте, ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әрекет ететін гипертензияға қарсы препараттарды қолданғанда әсер болмайды. Сондықтан пациенттердің осы тобына лозартан / гидрохлоротиазид комбинациясын қолдану ұсынылмайды. Жүректің ишемиялық ауруы және цереброваскулярлық аурулар Басқа гипертензияға қарсы препараттарды қолдану сияқты, жүректің ишемиялық ауруы және цереброваскулярлық аурулары бар науқастарда қан қысымының айқын төмендеуі миокард инфарктісінің немесе инсульттің дамуына әкелуі мүмкін. Жүрек жеткіліксіздігі Ренин–ангиотензин–альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа препараттарды қолдану сияқты, бүйрек функциясы бұзылған немесе онсыз жүрек жеткіліксіздігі бар науқастарда ауыр артериялық гипотензияның және (көбінесе жедел) бүйрек функциясының бұзылу қаупі бар. Қолқа және митральды қақпақшалардың стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия Басқа вазодилататорларды қолдану сияқты, қолқа немесе митральды қақпақшаның стенозы немесе обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар емделушілерде ерекше сақ болу керек. Этникалық ерекшеліктері Лозартан және басқа ангиотензин рецепторларының антагонистері басқа нәсілдерге қарағанда негроидты науқастарда қан қысымын төмендетуде тиімділігі төмен, мүмкін артериялық гипертензиясы бар негроидты пациенттер тобындағы ренин белсенділігінің төмендігіне байланысты. Жүктілік Лозартан / гидрохлоротиазид комбинациясын жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Егер Лозартан/гидрохлоротиазид комбинациясымен емдеу қажет деп саналмаса, жүктілікті жоспарлаған пациенттерді жүктілік кезінде қолданған кезде белгіленген қауіпсіздік профилі бар препараттармен балама гипотензивті емдеуге ауыстыру керек. Жүктілікті диагностикалау кезінде Лозартан/ гидрохлоротиазид комбинациясымен емдеуді дереу тоқтату керек және егер қажет болса, балама емдеуді бастау керек. Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (Raas)Қос блокадасы AKF ингибиторларын, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеу қаупін арттыратыны туралы деректер бар (соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі). Сондықтан AKF ингибиторларын, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы Raas Қос блокадасы ұсынылмайды. Егер қос блокада терапиясы өте қажет деп саналса, онда бұл тек маманның бақылауымен және бүйрек функциясының, электролиттердің және қан қысымының тұрақты мониторингімен жүргізілуі керек. Диабеттік нефропатиясы бар емделушілерде АКФ ингибиторлары мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдануға болмайды. |
Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі
| Лозартан Рифампицин мен флуконазол белсенді метаболит деңгейін төмендетеді. Бұл өзара әрекеттесулердің клиникалық салдары бағаланбады. Ангиотензин II немесе оның әсерін блоктайтын басқа препараттарды қолдану сияқты, калий сақтайтын диуретиктерді (мысалы, Спиронолактон, триамтирен, амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұзды алмастырғыштарды немесе сарысудағы калий деңгейін жоғарылататын басқа препараттарды (мысалы, құрамында триметоприм бар препараттар) бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы калий деңгейін жоғарылатуы мүмкін. қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауына. Бірлескен қолдану қажет емес. Натрийдің шығарылуына әсер ететін басқа дәрілерді қолдану сияқты, литийдің шығарылуын азайтуға болады. Сондықтан литий препараттары ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен бір мезгілде қолданылса, қан плазмасындағы литий деңгейін мұқият бақылау керек. Ангиотензин II антагонистерін стероидты емес қабынуға қарсы препараттармен (яғни COX-2 селективті тежегіштерімен) және селективті емес стероидты емес қабынуға қарсы препараттармен бір мезгілде қолданғанда гипотензивті әсердің төмендеуі байқалуы мүмкін. Ангиотензин II антагонистерін немесе диуретиктерді және стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды бірге қолдану бүйрек функциясының бұзылу қаупінің жоғарылауына, соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігіне, сондай-ақ қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін, әсіресе бүйрек қызметі бұзылған науқастарда. Комбинацияны сақтықпен қолдану керек, әсіресе егде жастағы науқастарда. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті мөлшерде қабылдауы керек және бірлескен терапияны бастағаннан кейін, сондай-ақ мезгіл-мезгіл бүйрек қызметін мұқият бақылау қажет. Стероидты емес қабынуға қарсы препараттармен, соның ішінде селективті циклооксигеназа-2 ингибиторларымен емделетін бүйрек функциясы бұзылған кейбір науқастарда ангиотензин II рецепторларының антагонистерін бірге қолдану бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына әкелуі мүмкін. Бұл әсер әдетте қайтымды. Клиникалық зерттеулердің деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіру арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААС) Қос блокадасы бір раас блокаторын қолданумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) сияқты жағымсыз құбылыстардың жоғары жиілігімен байланысты екенін көрсетті. Трициклді антидепрессанттар, антипсихотиктер, баклофен, амифостин сияқты гипотензияны тудыратын басқа препараттар: қан қысымын негізгі немесе жанама әсер ретінде төмендететін осы препараттарды бірге қолдану гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін. Грейпфрут шырынында CYP450 ферменттерін тежейтін және терапевтік әсерді төмендететін белсенді Лозартан метаболитінің концентрациясын төмендететін компоненттер бар. Лозартан/гидрохлортиазид таблеткаларын қабылдаған кезде грейпфрут шырынын тұтынудан аулақ болу керек. Гидрохлоротиазид Тиазидті диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда келесі препараттар өзара әрекеттесуі мүмкін: Алкоголь, барбитураттар, есірткі немесе антидепрессанттар: ортостатикалық гипотензияның жоғарылауы мүмкін. Диабетке қарсы препараттар (ауызша дәрі-дәрмектер және инсулин): тиазидпен емдеу глюкозаға төзімділікке әсер етуі мүмкін. Диабетке қарсы препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Метформинді гидрохлоротиазидпен байланысты бүйректің функционалды бұзылуынан туындаған лактоацидоздың даму қаупіне байланысты сақтықпен қолдану керек. Басқа гипертензияға қарсы препараттар: аддитивті әсер бар. Холестирамин және колестипол шайырлары: анион алмасу шайырларының қатысуымен гидрохлоротиазидтің сіңуі төмендейді. Холестираминді немесе колестиполды шайырлардың бір дозасы гидрохлоротиазидті байланыстырады және оның асқазан-ішек жолынан сіңуін сәйкесінше 85% және 43% дейін төмендетеді. Кортикостероидтар, бүйрек үсті безінің кортекс гормондары: электролиттердің шығарылуының жоғарылауы, гипокалиемияның дамуы мүмкін. Прессорлық аминдер (мысалы, адреналин): прессорлық аминдердің әсерін төмендетуге болады, бірақ оларды қолдануды болдырмау үшін жеткіліксіз. Қаңқа бұлшықетінің деполяризацияланбайтын босаңсытқыштары (мысалы, тубокурарин): бұлшықет босаңсытқыштарын енгізуге сезімталдықтың жоғарылауы. Литий: диуретиктер литийдің бүйрек клиренсін төмендетеді және литийдің уыттылық қаупін арттырады; бірге қолдану ұсынылмайды. Подаграны емдеу үшін қолданылатын дәрі-дәрмектер (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол): зәр қышқылының шығарылуына ықпал ететін дәрілік заттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін, өйткені гидрохлоротиазид қан плазмасындағы зәр қышқылының деңгейін жоғарылатуы мүмкін. Пробенецидтің немесе сульфинпиразонның дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Тиазидті бірге қолдану аллопуринолға жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін арттыруы мүмкін. Антихолинергиктер (мысалы, атропин, бипери): асқазан-ішек моторикасын және асқазанды босату жылдамдығын төмендету арқылы тиазидті диуретиктердің биожетімділігін арттыру. Цитотоксикалық агенттер (мысалы, циклофосфамид, метотрексат): тиазидтер цитотоксикалық препараттардың бүйрек шығарылуын төмендетіп, олардың миелосупрессивті әсерін күшейтуі мүмкін. Салицилаттар: салицилаттардың жоғары дозаларын қолданғанда гидрохлоротиазид салицилаттардың орталық жүйке жүйесіне уытты әсерін күшейтуі мүмкін. Метилдопа: гидрохлоротиазид пен метилдопаны бірге қолданғанда пайда болатын гемолитикалық анемия туралы кейбір дәлелдер бар. Циклоспорин: циклоспоринмен бірге емдеу гиперурикемия мен подаграның асқыну қаупін арттыруы мүмкін. Түлкі гликозидтері: гипокалиемия немесе гидрохлоротиазидтен туындаған гипомагниемия дигиталиспен байланысты жүрек аритмиясының пайда болуына ықпал етуі мүмкін. Қан плазмасындағы калий құрамының өзгеруі әсер ететін дәрілік препараттар: Лозартан/гидрохлоротиазидті калий деңгейінің өзгеруі әсер ететін дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда (мысалы, Түлкі гликозидтері және аритмияға қарсы препараттар) қан сарысуындағы калий деңгейін тұрақты бақылауды және ЭКГ мониторингін жүргізу ұсынылады. "Пируэт" типті қарыншалық тахикардияны тудыратын келесі препараттарды қолданғанда (кейбір антиаритмиялық препараттарды қоса), өйткені гипокалиемия пируэттік тахикардияның (қарыншалық тахикардия)пайда болуына бейімділік факторы болып табылады: - ІА класындағы аритмияға қарсы препараттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид) - III класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид) - кейбір антипсихотикалық агенттер (мысалы, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин, циамемазин, сульпирид, сульприд, Амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол) - басқалары (мысалы, бепридил, цизаприд, дифеманил, в/в эритромицин, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, в/в винкамин) Кальций тұздары: экскрецияның төмендеуі нәтижесінде тиазидті диуретиктер қан плазмасындағы кальций деңгейін жоғарылатуы мүмкін. Егер кальций қоспаларын қолдану қажет болса, қан плазмасындағы кальций деңгейін бақылау және кальций мөлшерін түзету қажет. Зертханалық зерттеулер: тиазидтер паратироид бездерінің кальций алмасуына әсер етуіне байланысты олардың қызметін талдау нәтижелеріне әсер етуі мүмкін. Карбамазепин: симптоматикалық гипонатриемия қаупі. Клиникалық және зертханалық параметрлерді бақылау қажет. Құрамында йод бар контрастты препараттар: диуретиктерден туындаған гипогидратация жағдайында жедел бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі артады, әсіресе құрамында йод бар препараттың жоғары дозаларын қолданғанда. Пациенттерге қолданар алдында регидратация жүргізілуі керек. Амфотерицин в (парентеральды), кортикостероидтар, бүйрек үсті безінің кортекс гормондары немесе стимуляторлы іш жүргізетін дәрілер немесе глицирризин (мия құрамында): гидрохлоротиазид электролиттік теңгерімсіздікті, атап айтқанда гипокалиемияны күшейтуі мүмкін. |
Бүйрек жеткіліксіздігі
| Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі нәтижесінде бүйрек функциясының өзгеруі байқалды, соның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі (әсіресе бүйрек функциясының ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне тәуелділігі бар, жүрек жеткіліксіздігі ауыр немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар емделушілерде). Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа препараттарды қолдану сияқты, бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе бір бүйрек артериясының стенозы бар емделушілерде қан плазмасындағы мочевина мен креатинин деңгейінің жоғарылауы байқалды. Бүйрек функциясының бұл өзгерістері терапияны тоқтатқаннан кейін қайтымды болуы мүмкін. Лозартанды бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе бір бүйрек артериясының стенозы бар науқастарда сақтықпен қолдану керек. |
Бауыр жеткіліксіздігі
| Бауыр циррозы бар емделушілерде қан плазмасындағы Лозартан концентрациясының айтарлықтай жоғарылауын көрсететін фармакокинетикалық дәлелдерге сүйене отырып, Лозартан / гидрохлоротиазидті бауыр жеткіліксіздігінің жеңіл және орташа дәрежесі бар емделушілерде сақтықпен қолдану керек. Ауыр бауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде лозартанды терапевтік қолдану тәжірибесі жоқ. Нәтижесінде Лозартан/гидрохлоротиазид комбинациясы бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар науқастарға қарсы көрсетілімі бар. |
Жүктілік
| АРБ II
жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды. АРБ II жүктіліктің
екінші және үшінші триместрлерінде қарсы. Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін тератогендік әсердің даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер сенімді емес, алайда тәуекелдің шамалы жоғарылауын жоққа шығаруға болмайды. Ангиотензин II рецепторларының блокаторларын (АРБ II) қолданумен байланысты тәуекелдерге қатысты бақыланатын эпидемиологиялық деректер болмаса да, осы кластағы препараттарды қолдану ұқсас тәуекелдермен байланысты болуы мүмкін. АРБ II қолдану арқылы терапияны жалғастыру қажет деп есептелетін жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлайтын пациенттерді жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігі расталған препараттармен балама гипотензивті терапияға ауыстыру керек. Жүктілік фактісі анықталған кезде ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен емдеуді дереу тоқтатып, қажет болған жағдайда балама терапияны бастау керек. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде АРБ II қабылдау фетоуыттылықты (бүйрек функциясының төмендеуі, су тапшылығы, бас сүйегінің сүйектенуінің кешігуі) және жаңа туған нәрестелерге (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) уытты әсер ететіні белгілі. Жүктіліктің екінші триместрінен бастап АРБ II қабылдаған жағдайда баланың бүйрегі мен бас сүйегіне ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады. Аналары АРБ II қабылдаған нәрестелер гипотензияны анықтау үшін мұқият бақылауды қажет етеді. Гидрохлоротиазид Жүктілік кезінде, әсіресе бірінші триместрде гидрохлоротиазидті қолдану тәжірибесі шектеулі. Жануарларды зерттеу жеткіліксіз. Гидрохлоротиазид плацента арқылы өтеді. Гидрохлоротиазидтің әсер ету механизмі туралы фармакологиялық дәлелдерге сүйене отырып, оны жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдану фетоплацентарлы қан ағымын бұзып, ұрық пен жаңа туған нәрестеге әсер етіп, сарғаюдың, электролиттік тепе-теңдіктің бұзылуының және тромбоцитопенияның дамуына әкелуі мүмкін. Гидрохлоротиазидті гестациялық ісінуді, гестациялық гипертензияны немесе преэклампсияны емдеу үшін қолдануға болмайды, өйткені плазма көлемінің төмендеуі және плацентарлы гипоперфузия қаупі аурудың барысына жағымды әсер етпейді. Гидрохлоротиазидті жүкті әйелдердегі маңызды гипертензияны емдеу үшін қолдануға болмайды, басқа құралдарды қолдану мүмкін болмайтын сирек жағдайларды қоспағанда. |
Емізу
| Ангиотензин II рецепторларының блокаторлары (АРБ II) Емшекпен емізу кезінде Лозартан / гидрохлортиазидті қолдану туралы ақпарат болмағандықтан, Лозартан / гидрохлортиазидті осы кезеңде қабылдау ұсынылмайды. Емшекпен емізу кезінде, әсіресе жаңа туған нәрестелер мен шала туылған нәрестелерді тамақтандыру кезінде қауіпсіздік профилі расталған балама препараттарды қолдану ұсынылады. Гидрохлоротиазид Гидрохлоротиазид емшек сүтімен аз мөлшерде шығарылады. Тиазидті диуретиктер жоғары дозада қарқынды диурезді тудырады және сүттің пайда болуына кедергі келтіруі мүмкін. Қолдану лозартан / гидрохлортиазид емізу кезінде ұсынылмайды. Егер Лозартан / гидрохлортиазид емшек емізу кезінде қолданылса, минималды дозаларды қолдану қажет. |
Жағымсыз әсерлері
| Сирек - гепатит - гиперкалиемия, АЛТ деңгейінің жоғарылауы Жеке компоненттердің бірін қолдану кезінде байқалған және калий лозартанын/гидрохлоротиазидті қолдану кезінде пайда болуы мүмкін жағымсыз реакциялар келесідей: Лозартан Лозартанды қолданумен байланысты келесі жағымсыз реакциялар клиникалық зерттеулерде және тіркеуден кейінгі қолдануда тіркелді: Жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін) - ұйқысыздық - бас ауруы, бас айналу - жөтел, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциясы, мұрын бітелуі, синусит, синустың зақымдануы - іштің ауыруы, жүрек айнуы, диарея, диспепсия - бұлшықет спазмы, арқа ауруы, аяқ ауруы, миалгия - бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі - астения, шаршау, кеудедегі ауырсыну - гиперкалиемия, гематокрит пен гемоглобиннің шамалы төмендеуі, гипогликемия Сирек (≥1/1000-нан < 1/100-ге дейін) - анемия, Шенлейн-Геноха пурпурасы, экхимоз, гемолиз - анорексия, подагра - мазасыздық, мазасыздық, дүрбелеңнің бұзылуы, абыржу, депрессия, оғаш армандар, ұйқының бұзылуы, ұйқышылдық, есте сақтау қабілетінің бұзылуы. - жүйке, парестезия, перифериялық нейропатия, тремор, мигрень, естен тану - бұлыңғыр көру,жану / көздің өткір ауыруы, конъюнктивит, көру өткірлігінің төмендеуі - бас айналу (вертиго), құлақтың шырылдауы - гипотензия, ортостатикалық гипотензия, стерналгия, стенокардия, ii дәрежелі атриовентрикулярлық блокада, цереброваскулярлық бұзылулар, миокард инфарктісі, жүрек соғу жиілігінің жоғарылауы, аритмия (атриальды фибрилляция, синустық брадикардия, тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалық фибрилляция) - васкулит - жұтқыншақ аймағындағы ыңғайсыздық, фарингит, ларингит, ентігу, бронхит, мұрыннан қан кету, ринит, тыныс алу жолдарының бітелуі - іш қату, тіс ауруы, ауыздың құрғауы, метеоризм, гастрит, құсу, тұрақты іш қату - алопеция, дерматит, құрғақ тері, қызару, ыстық жыпылықтау, фотосезімталдық, қышу, бөртпе, есекжем, терлеу - қолдың ауыруы, буынның ісінуі, тізе ауруы, тірек-қимыл аппаратының ауыруы, иық ауруы, қаттылық, артралгия, артрит, коксалгия, фибромиалгия, бұлшықет әлсіздігі - ноктурия, жиі зәр шығару, зәр шығару жолдарының инфекциясы - либидоның төмендеуі, эректильді дисфункция/импотенция - бет ісінуі, ісіну, безгегі - сарысудағы мочевина мен креатинин деңгейінің шамалы жоғарылауы Сирек (≥1/10000 - < 1/1000) - жоғары сезімталдық реакциялары: анафилактикалық реакциялар, Квинкенің ісінуі, соның ішінде тыныс алу жолдарының бітелуін және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуін тудыратын көмей мен глоттистің ісінуі, кейбір науқастарда КВИНКЕНІҢ ісінуі бұрын басқа дәрілік препараттарды, соның ішінде АКФ ингибиторларын қабылдауға байланысты байқалған. Өте сирек (<1/10000) - бауыр ферменттері мен билирубин деңгейінің жоғарылауы Белгісіз (қолда бар мәліметтер негізінде бағалау мүмкін емес) - тромбоцитопения - дисгеузия - дозаға тәуелді ортостатикалық әсерлер - панкреатит - бауыр функциясының бұзылуы - рабдомиолиз - тұмауға ұқсас белгілер, әлсіздік - гипонатриемия Гидрохлоротиазид Жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін) - бас ауруы Сирек (≥1/1000-нан < 1/100-ге дейін) - агранулоцитоз, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия, лейкопения, пурпура, тромбоцитопения - анорексия, гипергликемия, гиперурикемия, гипокалиемия, гипонатриемия - ұйқысыздық - өтпелі бұлыңғыр көру, ксантопсия - некротикалық ангиит (васкулит, тері васкулиті) - тыныс алудың бұзылуы, соның ішінде пневмонит және өкпе ісінуі - сиалоденит, құрысулар, асқазанның тітіркенуі, жүрек айну, құсу, диарея, іш қату - сарғаю (бауырішілік холестаз), панкреатит - фотосезімталдық, есекжем, уытты эпидермальды некролиз - бұлшықет спазмы - гликозурия, интерстициальды нефрит, бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі - қызба, бас айналу Сирек (≥1/10000 - < 1/1000) - анафилактикалық реакциялар Өте сирек (<1/10000) - жедел респираторлық дистресс синдромы (Ards) Белгісіз (қолда бар мәліметтер негізінде бағалау мүмкін емес) - меланома емес тері қатерлі ісігі (базальды жасушалық карцинома және скамозды жасушалық карцинома) - жедел миопия, жедел қайталама жабық бұрышты глаукома, хориоидальды эффузия - терінің қызыл жегі Жеке жағымсыз реакциялардың сипаттамасы Меланомалық емес тері қатерлі ісігі: эпидемиологиялық зерттеулерден алынған мәліметтерге сәйкес, гидрохлортиазид пен меланома емес тері қатерлі ісігі арасында жинақталған дозаға тәуелді байланыс байқалды. |
Көрсеткіштері, қолдану тәсілі мен дозалары
| Лозартан
мен гидрохлоротиазидтің комбинациясы бастапқы терапия ретінде қолданылмайды,
тек қан қысымы Лозартан немесе гидрохлоротиазид монотерапиясымен жеткіліксіз
бақыланатын науқастарды емдеу үшін көрсетілген. Жеке компоненттердің (Лозартан және гидрохлоротиазид) дозасын таңдау ұсынылады. Клиникалық қажеттілікте қан қысымы дұрыс бақыланбайтын науқастарда монотерапияның тұрақты комбинацияға тікелей ауысуын қарастыруға болады. Әдеттегі күтім дозасы-күніне бір рет 1 таблетка (лозартан 50 мг/гидрохлоротиазид 12,5 мг). Осы дозада қан қысымын жеткілікті бақылауға қол жеткізе алмайтын науқастар үшін дозаны тәулігіне бір рет бір таблеткаға (лозартан 100 мг/гидрохлоротиазид 25 мг) дейін арттыруға болады. Максималды доза-тәулігіне бір рет бір таблетка (лозартан 100 мг/гидрохлоротиазид 25 мг). Әдетте гипотензивті әсерге терапия басталғаннан кейін үш-төрт апта ішінде қол жеткізіледі. Препарат 100 (лозартан 100 мг/гидрохлоротиазид 12,5 мг) Лозартан дозасын 100 мг-ға дейін арттырған және қан қысымын қосымша бақылауды қажет ететін науқастарға арналған. |
Балаларда қолданылуы
| 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолдану тәжірибесі жоқ. Сондықтан Лозартан/гидрохлоротиазид комбинациясын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолдануға болмайды. |